เมื่อไม่นานมานี้ แถวบ้านผมเกิดเรื่องราวใหญ่โตถึงขั้นจะฆ่ากันตายของสามีภรรยาคู่หนึ่ง ซึ่งต้นเหตุเกิดมาจากสามีที่ชื่นชอบการแทงบอลเป็นชีวิตจิตใจ วันไหนได้เงินมาสองคนผัวเมียก็ยิ้มกันหน้าบาน พากันออกไปกินข้าวนอกบ้าน แต่ถ้าวันไหนผู้ชายเสียบอลกลับมาละก็เป็นได้หาเรื่องทะเลาะกับเมียจนชาวบ้านไม่ต้องหลับต้องนอนกันทั้งซอย
มีคนเคยยุให้ฝ่ายหญิงทิ้งสามีคนนี้ไปเสีย เธอก็หนีกลับบ้านไปได้พักหนึ่งฝ่ายชายก็ตามไปง้อจนใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ด้วยกันอีก แต่แน่นอนว่าสันดานมันไม่สามารถเปลี่ยนกันได้ง่าย ๆ เหตุการณ์ต่าง ๆ จึงวนเวียนไปมาเหมือนหนังฉายซ้ำอยู่อย่างนั้น น่านับถือผู้หญิงที่อึดเหลือใจ ขนาดโดนเตะต่อยจนช้ำไปทั้งตัวยังมีแรงหอบสังขารออกไปทำงานโดยไม่ยอมลาหยุด เธอให้เหตุผลว่าถ้าหยุดก็เท่ากับวันนั้นไม่มีค่าแรง ไม่มีค่ากับข้าว ส่วนเงินของสามีน่ะหรือ เขาเลิกแบ่งให้เธอเอามาใช้จ่ายในครอบครัวตั้งแต่แต่งงานยังไม่ทันครบสามเดือนแล้วเพราะเอาไปเล่นพนันกับเลี้ยงเหล้าเพื่อนจนหมด แต่พอเงินขาดมือก็มาแบมือขอหน้าตาเฉย ให้น้อยก็โดนด่า ให้มากก็ไม่ได้เดี๋ยวไม่มีเงินกินข้าว
ความอดทนของสาวแกร่งมาหมดลงก็อีตอนมีคนมาขนเฟอร์นิเจอร์ในบ้านออกไปจนเกลี้ยงนี่เอง เธอฟูมฟายทั้งน้ำตาว่าของพวกนี้เงินเธอซื้อมาทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเครื่องซักผ้า คอมพิวเตอร์ ชุดรับแขก หรือเครื่องใช้ไฟฟ้าในครัวเรือนทั้งหลาย สามีไม่ได้ออกเลยแม้แต่บาทเดียว แต่ดันไปสร้างหนี้แล้วเอาของในบ้านไปขายหน้าตาเฉย จากนั้นเธอก็เก็บข้าวเก็บของออกจากบ้านไปเลยนับแต่นั้น ส่วนสามีเจ็บหนักจนต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่เกือบเดือนถึงออกมาซ่าได้เหมือนเดิม
จำไว้เลยนะครับว่าเราเล่นพนันได้ แต่อย่ายอมให้การพนันเล่นเรา ไม่งั้นชีวิตจะพังอย่างนี้แล
